TracesOfWar heeft uw hulp nodig! Elke euro die u bijdraagt steunt enorm in het voortbestaan van deze website. Ga naar stiwot.nl en doneer!

Gunn, John

Geboortedatum:
29 november 1918 (Eiland Skye)
Overlijdensdatum:
1 november 2005
Dienstnummer:
184625
Nationaliteit:
Britse (1801-heden, Koninkrijk)

Biografie

John Gunne bezocht Allan Glen ’s School in Glasgow en ging in voor het uitbreken van de oorlog in dienst bij het 2nd Battalion Glasgow Highlanders TA. Hij diende gedurende de hele oorlog in het Verre Oosten.
Hoewel hij technisch was afgekeurd, bleef Gunne in het leger. Later verliet hij het leger en werkte in de import van hout. Hij fungeerde ook als voorzitter van de Royal British Legion Committee die verantwoordelijk was voor beschermd wonen in Bannockburn en zat ook in de commissie van de Burma Star Association.

26 april 1941: 2e Luitenant - Higland Light Infantry
? Luitenant (war sub)
1 mei 1947: Kapitein
Waarnemend Majoor
29 november 1952: Majoor
15 juli 1960: Territorial Decoration
1 november 1961: Luitenant-Kolonel
1 januari 1967: OBE
1 april 1967: Kolonel

Heeft u zelf meer informatie over deze persoon? Lever het aan!

Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Lieutenant (1e Luitenant)
Eenheid:
Infantry (Glasgow)
Toegekend op:
30 september 1943
Aanbeveling:
Op 21 juni 1943 voerde deze officier een gevechtspatrouille aan die samenwerkte met een compagnie van de 4/5 Mahratta Light Infantry in het gebied rond Yetagub RP-8745. Dit gebied werd vermoedelijk bezet door 50 tot 80 man van het Keizerlijke Japanse leger. Lieutenant Gunn had opdracht gekregen een omtrekkende beweging te maken door moeilijk en nog niet verkend terrein met als doel de vijand in de rug aan te vallen terwijl de Mahratta’s een frontale aanval deden.
Door zijn knappe leiding kwam hij met zijn ploeg onbeschadigd op de afgesproken plaats en tijd. Nadat hij zijn ploeg had opgesteld in een positie die over de Basha’s van de vijand en zijn defensieve stellingen uitkeek, ging hij met drie man het officiersonderkomen binnen om vijanden op te zoeken en te identificeren. Een Japanse officier werd door deze ploeg neergeschoten toen hij op het punt stond een granaat te gooien, zijn lichaam werd verminkt en een aantal papieren werd vernietigd. Lt. Gunn stelde echter gauw een kaartenmap veilig die belangrijke informatie bevatte en keerde toen terug naar zijn patrouille omdat de Japanners nu aanvielen.
Drie keer viel de vijand met opgezette bajonet in steeds grotere aantallen aan en werd steeds met zware verliezen teruggeslagen hoewel hij tot binnen 20 meter van de patrouille kwam.
Lt. Gunn toonde initiatief van hoog niveau en stelde aan zijn mannen een voorbeeld van geïnspireerd leiderschap en grote vasthoudendheid toen hij tegenover een standvastige en numeriek sterkere vijand stond. Hij toonde een uitmuntend inzicht door zijn patrouille op het juiste moment terug te trekken. Zijn patrouille van 1 B.O. en 12 B.O. R’s doodde drie Japanse officieren en ten minste 46 man en verwondde een groot aantal uit een sterkte van ongeveer 200 man. De totale verliezen die door de gezamenlijke patrouilles aan de vijand werden toegebracht worden geschat op niet minder dan 50 of 55 man.

WO 373/30/73
LG 35157/4347
Military Cross (MC)
Periode:
Tweede Wereldoorlog (1939-1945)
Rang:
Lieutenant (1e Luitenant)
Eenheid:
Infantry (Glasgow, S.1)
Toegekend op:
28 juni 1945
Military Cross (MC)
Aanbeveling:
In de loop van de operaties tegen de vijand van april tot juni 1944, onderscheidde deze jonge pelotonscommandant zich diverse malen. Hij was de ideale commandant die initiatief, moed en bekwaamheid van het hoogste niveau toonde. Hij genoot het volledige vertrouwen van alle mannen onder hem en onder zijn inspirerende leiding overlaadde het peloton zich met grote eer. Lt. Gunne was altijd de eerste vrijwilliger voor een patrouille die gevaar en moeizame voortgang inhield. Het was kenmerkend voor hem om vrijwillig een Japanse wegversperring te passeren die was opgericht tussen het bataljon en twee compagnieën die onafhankelijk hadden geopereerd achter de Japanse linies aan de Shongpellweg op 30 april 1944. De compagnieën hadden het contact verloren omdat de radio’s waren uitgevallen door lege batterijen. Het was van het grootste belang de Japanse wegversperring te doorbreken en deze compagnieën te bereiken met informatie. Lt. Gunne ging met zes andere soldaten op weg.
Toen hij na een nauwkeurige persoonlijke verkenning de versperring bereikte liet hij de rest van de patrouille als waarnemers achter terwijl hij zelf en een andere man zich onder dekking van de jungle om de versperring heen werkten en verder gingen om contact te maken met de compagnieën infanterie iets verder weg. Het was zeer donker en hij vond de compagnieën pas tegen de ochtend. Tegen de tijd dat hij ze had teruggebracht naar de versperring werd ontdekt dat de vijand, die urenlang was bestookt door het restant van de patrouille, gedurende de nacht was verdwenen en daarom konden de compagnieën zich halverwege de volgende dag weer bij het bataljon voegen. Het was geheel te danken aan Lt. Gunne’s bekwaamheid, zijn vindingrijkheid en minachting voor persoonlijk gevaar en ook door zijn vastberadenheid dat een kritieke situatie werd voorkomen. Deze compagnieën hadden geen geen contact, geen voedsel en zaten met diverse gewonden opgescheept.
Op 29 mei 1944 bij Soraggy toonde Lt. Gunne nogmaals dezelfde moed, vastberadenheid, leiderschap en plichtsbesef. D Company, waarin Lt. Gunne pelotonscommandant was, bezette de voorste loopgraven op de helling terwijl de Japanners op zeer korte afstand de andere helling bezetten. Men zag in dat een draadversperring nodig was om de Japanners ervan te weerhouden, de voorste loopgraven te bestormen. Om ongeveer 16:45 ging Lt. Gunne met zijn peloton naar voren om te proberen de versperring op te richten en terwijl ze daarmee bezig waren vielen de Japanners aan met granaten en kleine wapens. Lt. Gunne toonde grote koelbloedigheid en moed waardoor hij de situatie in de hand hield. Hij sloeg de aanval af, kreeg zijn mannen veilig terug in loopgraaf en bracht de vijand verliezen toe. Hijzelf was de laatste om terug te keren en vormde een doelwit voor een regen van granaten. Hij zag dat er een granaat op een loopgraaf vol mannen aan kwam en hoewel hij tegen deze tijd gewond was geraakt leidde hij met prijzenswaardige moed de granaat af door hem met zijn handen op te vangen. Op dat moment raakte hij nog verder gewond. Het lijdt geen twijfel dat zonder de moed van deze officier veel mannen gewond zouden zijn geraakt. Het was een daad van grote moed en bedachtzaamheid voor anderen.

Tweede MC toegekend als gesp voor op het lint van de eerste MC.
WO 373/39/33
LG 37151/3381

Bronnen

  • - Second Supplement to The London Gazette Issue 35157 published on the 6 May 1941
    - Supplement to The London Gazette Issue 36190 published on the 28 September 1943
    - Supplement to The London Gazette Issue 37151 published on the 26 June 1945
    - Supplement to the London Gazette Issue 38083 published on the 26 September 1947
    - Supplement to The London Gazette Issue 39710 published on the 2 December 1952
    - Second Supplement to The London Gazette Issue 42092 published on the 12 July 1960
    - Supplement to The London Gazette Issue 42508 published on the 7 November 1961
    - Supplement to The London Gazette Issue 44210 published on the 30 December 1966
    - Supplement to The London Gazette Issue 44311 published on the 12 May 1967
    - The National Archives
    - The Telegraph - Obituaries

Foto